Naast Hieke staat de grote doos, waarin ze het baby'tje terug wil sturen. De doos is heel gezellig van binnen. Hieke heeft er ook nog een boekje bij gedaan, dat ze toch dubbel heeft.
"Zo," zegt ze tegen Pop Miep, "nu gaan we oefenen bij het postkantoor."
Hieke legt Pop Miep heel voorzichtig in de doos en duwt haar het boekje in de handen.
"Jij speelt voor
baby," legt ze uit. Ze doet de doos dicht en sluipt stilletjes de
trap af. Hieke's moeder is boven aan het stofzuigen, dus die heeft
niets in de gaten. Gelukkig is het postkantoor vlakbij
Hieke
om de hoek. Zoals alles trouwens.
"Dit pakje moet terug naar waar de zaadjes en de eitjes vandaan komen," legt Hieke aan de postmeneer uit.
"De zaadjes?" vraagt die verwonderd.
"Ja, dit is een oefening voor wanneer het baby'tje er is. Die moet wel terug gestuurd, anders pikt hij de babyspulletjes van Pop Miep af. En pikken mag niet, natuurlijk."
"Nee, natuurlijk niet," zegt de postmeneer. "Maar wat heeft dat met zaadjes..."
"Gewoon," onderbreekt Hieke hem ongeduldig, "hij moet niet terug naar de buik van mijn moeder, maar helemaal terug. Naar waar hij vandaan kwam vóór hij in de buik zat. Daar weet u het adres toch zeker wel van?"
"O ja," zegt de postmeneer, "natuurlijk weet ik dat. Dat zal de post voor je verzorgen hoor, reken daar maar op. Want babyspulletjes van je pop afpikken, dat kan niet. Dat vind ik ook."
De postmeneer bekijkt het pakketje van Hieke aan alle kanten.
"Nou ja," zegt hij wanneer hij het rijtje postzegels ziet dat Hieke erop heeft geplakt.
"Die heb ik met lijm gedaan," wijst Hieke trots.
"Dat is een keurig pakje hoor," zegt hij. "Er moet alleen nog een afzender op."
"Een af wat?" vraagt Hieke.
"Een afzender. Dat is de naam en het adres van degene die het pakje opstuurt. Van jou dus. Hoe heet je? Dan schrijf ik het er wel op."
"Hieke," zegt Hieke.
"En waar woon je?"
"Op de hoek. Ik heet Hieke-van-de-hoek, maar ik woon óp de hoek."
"Natuurlijk," zegt de postmeneer. "En op welke hoek?"
"Die daar," zegt Hieke, en wijst naar haar hoek.
"Hieke," zegt de postmeneer, "het komt dik voor elkaar."
"Dank u wel," zegt Hieke nog. Dat heeft ze van haar moeder geleerd. En dat is het.
Niks aan eigenlijk, een baby terug sturen.